W derew’janych młyniw
Ti powitrjany ruky,
To je kryła,
Pidrizani hostrym stałewym nożem.
I prykuti do woli,
Do temno-zełenoji łuky,
Wony prahnut' do neba,
Zmywajuczy slozy doszczem.
Wony żurno skrehoczut'
I wyjut' u misjaczni noczi.
Wony kryłamy b’jut',
Iz zerna pidijmajuczy pył.
W derew’janych młyniw
Ti powitrjani kryła je ruky.
A szcze to je chresty
Na tiłach powitrjanych mohył.