Jasnookyj sokołe, u boju zahynuw,
Na koho hołubońku ty nawik pokynuw,
Switu biłoho bez tebe myłyj mij ne baczu,
Biłym ptachom nad toboju zakryczu, zapłaczu

Temrjawa nebesnaja chmary pozbyrała,
Doszczem rjasnym nad toboju slozy proływała,
Soneczko ne zijde bilsze nadi mnoju,
Bo zahynu koło tebe wid żałju i bołju

Biłymy ptachamy złetymo u wyrij,
Budem żyt' pomiż bohamy w złahodi i myri,
Zijde sonce jasneje, i znajdut' nas łjudy,
Pochowajut' u zemli, i płakaty budut'

Oj, ne płaczte łjudońky, kraszcze nas zhadajte
Dwoch mołodych hołubkiw kwitamy wkwitczajte
Szczob u wyrij złetiły u wbranni krasywim,
Szczob zustriły nas pisnjamy zori hałasływi.