Oj, pid Dubom-Starodubom łeżyt' Ałatar-
Kamiń, szczo w sobi bezsmertja maje dar
I usim boham daruje Ałatar syłu swoju
I tepło swoje daruje ws'omu Iriju.

Pryspiw: (2)
Ałatar, Ałatar, koły maju dumy ja sumni
Pokładu ruky na tebe, syłu daj meni.

I szczoroku u zymowij u pori
Spoczywaje Perun na tim Ałatari
I usja zemlja czekaje, koły skinczyt'sja zyma,
Bo nema Soncja na nebi, i tepła nema.

Pryspiw

Oj zbyrut'sja u poli wołchwy nawesni
Zaspiwiajut' wony boham swoji pisni
I usi pisni zlitajut' pprjamo do Ałatarja
I żyttjam cej kamiń sjaje jak wnoczi zorja

Pryspiw