Z mene ty hrybiw ne narobysz,
Znaju ja ne wybuchnu dwiczi,
Dosyt' my zapodijały szkody
Ty czasom dywys' sobi w wiczi.

Ja czekaju, koły ce spracjuje
Toj łancjuh prjamuje wid sercja
To buwa, jakszczo prołupcjuje
Ce wona – MOJa EMERHENCIJa!

Pryspiw:
Ja samyj bystryj
Wybuchowyj prystrij.

Ja ne te, szczo chowajut' w maszyni,
Ne zdijmaju domiwky w powitrja,
Ne tremczu na zadnim sydinni
I ne maju napysu "Nitro".

Ce dawno uże ne pracjuje,
Ja po wucha powen widwertij,
Tak buwa, koły prołupcjuje,
Ce i je MOJa EMERHENCIJa!

Pryspiw:
Szczeznyk – wohnyk pobiżyt',
Czas widdast' swoji sekundi,
Jakszczo wmijesz – stereżys',
Boronyt' nichto ne bude.

Mamo, ide wże zyma,
Znajesz, spynjajsja sama,
Tam dali wohoń ne pecze,
Jak krałyn pohljad oczej...

Pryspiw:
Tak ja bystryj,
Wybuchowyj prystrij...