Za nicz zemłju snihom wkryło, – wse misteczko stało biłym:
Biła riczka, biła hreblja, biłyj swit.
I do szkoły, jak horobczyk,
Prostrybaw jewrejs'kyj chłopczyk
I załyszyw na podwir’ji perszyj slid.
Zustriczaje joho rebe:
"Szczo ty, chłopcze? – spaty ż treba!
A jak wże pryjszow, to i zachod'.
To ż sidajmo bilja swiczky, – prowodżajmo razom niczku,
Bo wona w mojij chatyni szcze Hospod'..."

Za nicz zemłju snihom wkryło, – wse misteczko stało biłym:
Biła riczka, biła hreblja, biłyj swit.
I do szkoły, jak horobczyk,
Prostrybaw jewrejs'kyj chłopczyk
I załyszyw na podwir’ji perszyj slid.