Kożen raz ja sebe pytaju
Koły skinczyt'sja ce kino
Koły nareszti ja pominjaju
Mojeji duszi rozbyte skło
Koły prob’jut'sja rjadky nadiji
Taki łehki, taki krychki
Ce łysz m’jaki prymary mriji
Ce nedopysani dumky

Pryspiw:
Ja choczu buty wilnym
Wid sebe i tilky tak
Zlitaty ptachom w nebo
I w nebi zabuty strach
Ja choczu buty wilnym
Wid sebe i nazawżdy
Zlitaty ptachom
I ne bojatys' wysoty!

Dywujeszsja kożnomu kroku
I rik za rokom idesz
Ne choczesz znaty dlja czoho
Szczo i kudy nesesz
Koły prob’jut'sja rjadky nadiji
Taki łehki, taki krychki
Ce łysz m’jaki prymary mriji
Ce ne dopysani dumky

Pryspiw (2)