Sjeno moje, sjeno, pod pokosom woda,
Płakała j rydała diwczyna j mołoda.

Płakała j rydała, z łyczeńka zmarniła,
Nema ż toho parnja, szczo ja j połjubyła.

Płacze diwcza, płacze, łyczeńko marnuje,
Znaty szczo diwczyni winoczka żałkuje.

Ne żal meni winka, ni żodnoji reczi,
Rozpustyła kosy aż na sami płeczi.

Kosy rozpustyła, płeczi zastełyła,
Wyjszła za nełjuba, żałju narobyła.