Natjahnuta struna zwuczyt' poky żywa,
Odna korotka myt', odne łysze żyttja.
Sjudy ja bilsze ne pryjdu, i ne skażu prywit,
Ne b’jet'sja mij hranit, probacz meni proszu.

Łysz skljanka na stoli, i wtomłena dusza,
Wse tak jak ty chotiw, – samotnist' i pustota.
A my razom buty mohły, a my chodyły b u kino,
Meni potribna tilky ty, ałe tobi wże wse odno
Powertajsja... ja tebe łjubłju... bilsze za żyttja...
Bilsze za żyttja...

Ja tebe łjubłju... Bilsze za żyttja (5)