W temnij naskriz' kimnati
Dratuje twoja syhareta,
I ne zupynjajsja mowczaty
Pro te, szczo dawno treba z pam’jati sterty.
Jaskrawo-czerwonyj dym, szczo ty wydychajesz
Uzorom smutku ljahaje na płeczi.
Znaju, znaju, pro szczo ty mene zapytajesz,
Znajesz, znajesz, ja wse zapereczu.

Pryspiw:
Nawiszczo ty wbyw janhoła, potwora?
Chołodnym łezom po harjaczym, nimym hubam.
Stworinnja czyste j prozore
Kryczało j płakało, mołyłosja nebesam.

Ty znjaw ostannju masku,
Jaka prykrywała żorstoku realnist',
I sam zlipywszy cju rozw’jazku
Ty zrozumiw jiji pownu banalnist'.
Slozy w czorne farbujut' obłyczczja,
Mertwi łeżat' czużi kryła,
Nezemna krasa w kałjużi nezwyczno
Sered własnoji krowi wtraczaje syłu.

Pryspiw