Znajty ne kożen mih iz nas
Wse te, szczo tak rujnuje czasto cej prykryj czas
I zaraz w sirij cij jurbi
Błukaju ja sam po sobi znowu wtratywszy wse

Ałe koły iz sercja strun wydobuwajet'sja łysz sum,
Szczo prorostaje na duszi suchymy kwitamy irżi
Ja zabuwaju pro use, pro te szczo buło j szczo bude
J dumkamy łynu w wysocziń, do neba

Pryspiw:
U wseswit mrij, ta realnyj swit
Obrywaje znowu mij polit
Ałe wse ż ja złeczu u wys'
Na zemli łyszywszy tych, chto zupynyws'

II
Tak łehko wpasty do zemli
Złamaty pryncypy swoji, ta ne meni
I znow w jurbi błukaju ja,
Bo ne znykaje szcze stina z kaminnja sliw ta dumok

Ałe koły iz sercja strun wydobuwajet'sja łysz sum,
Szczo prorostaje na duszi suchymy kwitamy irżi
Ja zabuwaju pro use, pro te szczo buło j szczo bude
J dumkamy łynu w wysocziń, do neba

Pryspiw