Ce chryzantema, ja dumaw konoplja
Ja z rozumu, dumaw, zwede
Ałe, jak zawżdy, ty znow pomiszajesz
Znow neczysta syła tebe prynese

Pryspiw:
Jdy, moja myła, ne łjubłju tebe
Jdy, ne wertajsja sjudy
Jdy, nechaj moje żyttja tebe ne hrebe
Nechaj ne hrebut' tebe hryby

Bez tebe ja budu wilnym jak witer
Ja budu litaty jak oreł
Łysz by na szljachu swomu tebe b ne zdybaty
Bo bude katastrofa j chtos' pomre

Pryspiw

Ta os' projszło kochannja, zow’jała chryzantema
J konoplja mene wże ne spase
Ja znow z swojim druhom, swojim druhom witrom
I win mene znow kudys' nese

Pryspiw