Iwanko ta Mariczka żyły w odnim seli
Wony sje poznajomyły jak buły mali
Udwoch na diskotjeku i chudobu pasły wdwoch
I duże sje taszczyły wid mocnych papiros
Jakos' na majs'ki swjata piszły wony do kłjubu
I tam dlja nastrojenija chylnuły pljaszku druhu
B’je w hołowu durman, a didżej w baraban
I paroczka tancjuje p’jana w drybidan

Oj-jo-joj...

Poczałys' brudni tanci, pociłunky j zażymboł
Iwanu sje zachtiło zabyt' w worota hoł
Poczaw win howoryty czariwni jij słowa
I jak joho wrażaje Mariczky krasota
A ta buła ne proty, bo znała wże dawno
Dlja neji win najkraszczyj, a inszi – ws'o-rawno
W tu nicz chtos' deszczo wtratyw, a chtos' zawojuwaw
Ta szczo nasprawdi stałos' nichto i z nych ne znaw

Oj szo sje stało w Mariczky, sze sje ne poczało
Szo maju robyty, pewno zacznu sze bilsze pyty