Zachowajet'sja stomłene sonce za czorniji hory
Wyjde misjac' i zori rozsypyt' z swojeji komory
Zasynajut' lisy i haji, i wyspiwujut' des' sołow’ji
Zasynaje natrudżenyj deń, son pryjde na porih

U błażennomu spokoji tycho pływe nad weczir’ja
Wyjszow misjac', i nicz stupa na podwir’ja
Pomiż zustriczamy j rozłukamy
Ty wże tiszyszsja onukamy
I tak samo czomus' po-dytjaczomu wiryszu sny

Probacz meni komus' pryswjaczeni pisni
Ja jich spiwaju znowu j znowu
Probacz meni, szczo ja prychożu łysz u sni
A ty spiwajesz tychu kołyskowu

Miż trywohamy w poszukach szczastja łetiły hodyny
Deń za dnem prolitały lita, czas rikoju probih
Ałe jak by żyttja ne skłałosja, i my zawżdy powertałysja
Na swjatyj i hostynnyj bat'kiws'kyj porih

Probacz meni komus' pryswjaczeni pisni
Ja jich spiwaju znowu j znowu
Probacz meni, szczo ja prychożu łysz u sni
A ty spiwajesz tychu kołyskowu
Probacz odnu cju pisnju triszeczky sumnu
Łita newpynno prołetiły
Probacz odnu otu najperszu sywynu
Szczo hołowu twoju pokryła