Dywłjus' oczyma łewa zołotoho
Na zakosyczenyj akacijamy Ł'wiw,
Na junku, szczo wełycznoju chodoju,
Krokuje w nepowtornyj swit,
Łjubowi swit!

Pryspiw:
Ł'wiws'ka Dżuljetta,
Ł'wiws'ka Dżuljetta –
Pisnja Romeo, mrija poeta.
Junomu sercju w noczi i dni
Oczi Dżuljetty sjajut' jasni!
Oczi Dżuljetty, oczi Dżuljetty,
Oczi Dżuljetty sjajut' jasni!

Błukaju łabiryntom dawnich wułyc'
I hubłjusja w mereżywi rjasnych dumok,
A weczir pawutynyt' tychi zwuky
Mełodij niżnych, sliw, nawijanych rozmow.

Pryspiw

Ja zupynjajus', de odwiczna łypa –
Na perechresti wułyc' i strimkych wikiw:
Tut narodyłasja łjubow wełyka,
Jaku Szekspir u drami pereopowiw.

Pryspiw

Za filiżankoju micnoji kawy
Pomriju ja pro oczi switli, hołubi,
Moju Dżuljettu, szczo pomiż wikamy,
Kołys', jak żal, ne rozpiznaw jiji w jurbi.

Pryspiw