Chołodnyj pohljad twij – jak chołodno meni.
Ja ne możu zihritys' w obijmach twojich.
Chocz za wiknom wesna ta bilsze sył nema,
Dotorknutys' wustamy, widczuty wusta
I widdaty ostannje, szczo ty szcze ne wzjała.

Pryspiw:
Ty baczysz, na dołonjach mojich
Ne tane wże i biłyj snih,
Ne hrije serce moje chołodnu krow,
Wkrywajet'sja kryhoju wse nawkruhy,
Koły łysz zhadaju, szczo porucz ne ty
I zamerzaju wid soncja –
Chołodne wono...

Ostannje ruk tepło zihrity ne zmohło
Skam’janili do bołju chołodni wusta.
Trymaju ja w rukach zamerzli na oczach
Prozori kryżynky, sołonyj krysztal.
Tobi jich daruju, wiz'my, os' trymaj!

Pryspiw

Jak chołodno meni...