Oj za horodom ozerce. Tam pławało szcze wederce:
Sosnowi kłepky, dubowe dence że. Ne curajsja że, moje serce.

Oj tam pławało druheje troje sutok iz wodoju.
– Wyjdy, diwczyno, wyjdy, kochana że, pohoworymo z toboju.

– Oj rada ż ja wychodyty, z toboj reczi howoryty.
Łeżyt' mij myłyj na prawoj ruczkje że – bojus' joho że rozbudyty.

Oj pid dubom, dubom, dubom harmonija, skrypka, bubon –
Łjudjam praznyk, a nam budeń.