Oj or'oł, ty j or'oł, ty towarysz wirnyj moj,
Czy ne buw ty, or'oł, nad mojeju storonoj?

Czy ne widjeł, or'oł, mojej żeny mołodoj?
Czy ne żuryt'sja moja myła obo mnje?

– Wona żuryt'sja szcze j pyczałyt'sja,
Szcze j harjaczoju slozoj umywajet'sja.

Bat'ko swij, bat'ko swij zaw’jazaw doczci swit,
Oj maty łycha rano j zamiż oddała.

U wełyku sim’ju, czużu dalnju storonu.
Wsja wełyka sim’ja wsja weczerjaty sida.

A j mene, mołodu, posyłajut' po wodu.
A ja j po wodu jdu – spotykajusja.

A z wodoju j idu – jak hołubońka, hudu.
Ne dochodju do dwora – maty synu skazała:

– Oj syn, ty mij syn, ty dytyna moja,
Czoho żinku ne b’jesz, a wse jeji żalijesz?

– Oj za szo jeji byt' – wona wmije wse robyt':
I spykty, i zwaryt', szcze j do łjudej howoryt'.

Szcze j do papjeńky-otca, szcze j do mene, mołodca,
Szcze j do mene, mołodca obraszczajet'sja.