1.
Wes' ranok njuchaw własnyj pit,
Czesaw, czytaw hazetu.
Nareszti pidijszow mij kit,
Wwimknuw mene w rozetku!

2.
Wisimdesjatyj rik nazdohanjaw.
I Boh wże zna komu chto buw hospodar...
Toj kit dobrjacze rozmowljaw –
Ne pam’jataju, szczo ż to za poroda.

3.
Ja zazyrnuw w wikno prostore –
Na wułycjach ani duszi,
Zate pobaczyw twaryn more:
Sobaky żaby ta wużi.

4.
Wony zakinczuwały weżu wawyłons'ku,
I wże błyz'ki taki do tych nebes,
Wpered, bez wijn napołeoniws'kych,
Do chmar – de zori, misjac' j Zews...