Tam, de dawno ne jdut' doszczi,
De siryj ptach dawno litaw,
Tam misjac' z witrom rozmowljaw,
I tycho bawljaczys',
I ja pidu tudy,
Możływo tam znajdu, –
Swit mrij swojich
Ta swoju zorju.

Ja wpaw w trawu i w zori wdywljajus',
I dotorknutys' do nych namahajus',
Mriju pro nych i niczoho ne znaju,
Skilky żyttiw łetit'?!
Ałe ja w mrijach litaju!..

Manyt', manyt', manyt' mene.

Ja wpaw w trawu i w zori wdywljajus',
I dotorknutys' do nych namahajus',
Mriju pro nych i niczoho ne znaju,
Skilky żyttiw łetit'?!