Des' u kożnoho w duszi je meża
Za jakoju nas wkrywaje irża
I wże obrysy obłycz neczitki
I obijmy nepałki, nepałki
I iz horła sami rwut'sja słowa:
Dosyt' hratysja w obow’jazky i prawa!
Dosyt' rwaty na czastyny i połjusy,
Zamist' wymahaty – prosto poprosy...

Poprosy... (3)

I czy w zołoti, a czy u metali
Te i robym, szczo zbyrajem medali
Każut' jak zibraty pownu torbynu –
Znyknut' strach i poczuttja prowyny
Ta irżeju pokrywajut'sja dali
Ruky, nohy, poczuttja i medali
Ne turbuje, ne rjatuje, ne hrije –
Irżawije, irżawije...

Irżawije (2)
Irża!..