Ty isnujesz, czy prosto żywesz?
Ne zbahnuty napewne nikomu.
Jak prymara po switu idesz,
Niby dołeju zhubłenyj woron.
Ty isnujesz, czy prosto żywesz?
Ja tobi stawłju ci zapytannja.
Straszno wtratyty nażytyj czas,
Straszno wtratyty nasze kochannja.

Pryspiw:
Ne huby, ne łamaj,
I ne znyszczuj swoji bażannja!
Ne wtikaj, ne kydaj,
Ne schowatys' tobi wid pytannja!
Zabery swoji sny,
Ja ne choczu jich baczyty znowu!
Ałe wiczno żywy,
Znaj widdaty ja kryła hotowa!

Ty isnujesz, czy prosto żywesz?
Ty bojiszsja u kohos' spytaty.
I chowajeszsja w obrij nebes,
Nacze woron po switu litaty.
Ty isnujesz, czy prosto żywesz?
Ne zbahnuty napewne nikomu.
Jak prymara błukajesz u snach,
Niby switom zhubłenyj woron.
My isnujem czy prosto żywem?!
My hanjajem budennist' po kołu.
My zabuły pro słowo łjubow,
Ne zhadajem napewne nikoły.
Ty ne wirysz u moji słowa,
Ty bażajesz spoczyty wid ws'oho.
Ta w dumkach załyszyłys' słowa,
Pro jaki ne zabudesz nikoły.

Pryspiw