I znowu doszcz chołodnyj llje,
I chmary w nebi syni-syni,
I nacze doszcz żyttja twoje,
I ty sumujesz szczochwyłyny.
A des' zakwitczana wesna
Tebe dawno uże czekaje,
Skaży, czomu wes' czas odna
Ty znowu pid doszczem błukajesz?

Pryspiw:
Znajesz, ne żurys',
Prosto posmichnys'
I twoja żurba
Widłetyt' kudys'.
I łjubow twoja
Nacze teczija,
Mow czereszni cwit
W serci zabrynyt'!

A ty ne wirysz, szczo łjubow
I dosi wołodije switom,
Czomu ż u snach swojich
Ty mrijesz tak jiji zustrity.
A des' zakwitczana wesna
Tebe dawno uże czekaje,
Skaży, czomu wes' czas odna
Ty znowu pid doszczem błukajesz?

Pryspiw (2)