Je na switi krajina,
De szczoranku łełeky
Na społochanych kryłach
Nam prynosjat' dobro.
Je na switi krajina,
Tam derewa wełyki
I matusyne słowo
Zihriwaje tepłom.

Pryspiw:
Krajina, de zawżdy porucz
Dywo kazka
Krajina, mene pokłycz
Nazad, bud' łaska.
Tam dytynstwa zołoti lita
I mama zowsim mołoda.

Je na switi krajina,
Tepłym soncem zihrita,
Ja za neju sumuju,
Ta nema worottja.
Ridna bat'kiws'ka chata –
Najdorożcza u switi
I małeńka steżyna,
Szczo wede u żyttja.

Pryspiw (2)