Na switi je bahato neprojdenych dorih,
Ta łysz odna dodomu powertaje,
Tam u sadoczku chata, nenacze oberih,
Wona use żyttja mene czekaje.

Pryspiw:
Tam jabłuńka cwite, mene u sad wede
Moho dytynstwa steżeczka znajoma,
I zawmyraje swit, bo ne buwa nide
Meni tak harno, jak u sebe wdoma!

Żyttja moje składajut' dorohy i pisni,
Ta ne bojusja ja łychoji wtomy,
Bo serce zihriwaje use żyttja meni
Moja doroha, szczo wede dodomu.

Pryspiw

Ja znowu wid’jiżdżaju w dałekiji kraji
Ta serce na Wkrajini załyszaju,
Bo tam moja kałyna i kłekit żurawliw
I chata, szczo zawżdy mene czekaje.

Pryspiw

I zawmyraje swit, bo ne buwa nide
Meni tak harno, jak u sebe wdoma... (3)