Łetiła zozulja horamy-dołamy:
Tam krowcja łyłasja, aż płyła riczkamy.

Chocz krow proływały, ta ne zmarnuwały.
Wony toju krow’ju wołju zdobuwały.

Łeżyt' poranenyj, aż liżkom kołysze:
"Prosy, sestro, Boha... Może, brat napysze.

Jak łyst proczytajesz, ta ne każy meni,
Szczo roczok mynaje, jak brat łeżyt' w jami".