Tam, dałeko, w Rotterdami stałasja nowyna,
Wbyły naszi woriżeńky najkraszczoho syna.

Piszow wid nas ridnyj Bat'ko w hłyboku mohyłu,
Zapłakała Ukrajina, za nym zatużyła.

Ne tisztesja, woriżeńky, szczo wy Bat'ka wbyły,
Ani Moskwa, ani ljachy ne wb’jut' naszu syłu!

Ne tisztesja, moskałyszcza, szczo heroj w mohyli,
Bo na naszij Ukrajini rostut' nowi syły.

W Ukrajini nowi syły wybuchnut' wułkanom,
Todi nasza Ukrajina samostijna stane.

Jak prożenem z Ukrajiny worohiw pohanych,
Todi wpadut' iz Witczyzny nawiky kajdany.

Zapanuje w Ukrajini nasza syła ridna,
Załopocze prapor woli nawiky swobidno.