Jak powijaw bujnyj witer,
Z derew łystja pozduwaw,
Szczo najkraszczi swoji lita
Ja po tjurmach zmarnuwaw.

Rosty, rosty, czeremszyno,
Szyroko sja rozwywaj,
Bud' zdorowa, matuseńko,
Swoho syna zabuwaj.

Huljaj, huljaj, moja myła,
Pro mene ne zabuwaj,
Bo ja sydżu u newoli,
Za Wkrajinu, ridnyj kraj.

Z Ukrajiny witer wije,
A meni tut wse-odno,
Deń i weczir wartowiji
Stereżut' moje wikno.

Ne stereżit', wartowiji,
Bo ja zwidsy ne wteczu,
Bo tut hraty zalizniji –
Złomyty jich ne zmożu.

Bo tut hraty zalizniji,
Szcze j z dobroho zaliza,
Ne prołomłju, ne prolizu
Bez dołota, bez noża.

Prosydiw ja odyn roczok,
Prosydiw ja druhyj rik,
Pryjszły braty-ukrajinci
Wyzwoljaty mja na swit.

Odnu bramu rozłomyły,
Druhu bramu roznesły,
Wzjały mene za ruczeńky
Ta j na wołju wyweły.

A jak mene wyzwoljały,
Ta j na wołju ja wyjszow,
Rozproszczawsja ja nawiky
Z tow prokljatoju tjurmow.

Ukrajino, Ukrajino,
Ukrajino, kraju mij,
Ja za tebe, Ukrajino,
Muky tjażkiji terpiw.