Dolja z mene wse hłuzuje,
Serce rwet'sja w dałecziń,
A diwczyni wse bajduże,
Szczo ja terpłju ważkyj bil.

Połetiw by sered noczej
Sołowejkom zaspiwat',
Wypyt' krasu z synich oczej,
A todi – chocz pomyrat'.

Na szyrokomu błakyti
Ja pestyw tebe niżnu,
Mow cariwnu w oksamyti,
Kołychaw tebe odnu.

Jak zasjaje swit łjubow’ju,
Pryjde harna znow wesna,
I połynut' na Wkrajinu
Syni oczi i krasa.