Oj tam, na hori, tam na wysokij,
Tam, de dubowyj chrest stojit',
A pid chrestom tym – zełena roża
Zełena roża, biłyj cwit.

Oj to ne roża, to ne zełena
I to ne rożi biłyj cwit,
To tiji slozy, slozy diwoczi,
Szczo wona płacze deń i nicz.

Oj tam, na hori, tam na wysokij,
Tam, de dubowyj chrest stojit',
A pid tym chrestom tam striłec' wbytyj,
Biłeńkym snihom prykrytyj.

Pryjszła do ńoho myłeńka joho
Ta j poczynaje płakaty:
"Wstawaj, wstawaj że ty, mij myłeńkyj,
Szczos' tobi maju skazaty".

"A ja ne wstanu, ty, moja myła,
Bo ja ne możu wstawaty:
Na rukach – rany, serce – zbołene
I ja tut maju wmyraty".

Jak nesły joho ta j do cerkowci,
Tam postawyły na stiłec',
Diwczyna wkljakła pered prestołom:
"Błahosłowit' nas tut, witec'".

"Błahosłowit' nas, bat'ku i maty,
Wsja mołodoho rodyna,
Bo ja żywa jdu z nym u mohyłu,
Ja joho wirno łjubyła".