Posypłet'sja łystja z berezy,
Powijut' chołodni witry,
Na stan twij, na łyczko rum’jane,
Na oczi twoji czariwni.

Ty zowsim buła nekrasywa,
Na wrodu buła ty sumna.
Czoho ż ty z usich mojich myłych
Ostałasja w serci odna?

Odnu ja łjubyw za weselist',
Druhu za wrodu kochaw.
A tretju – sumnu j newesełu,
Bez neji spokoju ne maw.

My budemo woroha byty,
Ty budesz patrony nosyt'.
Jak wrażaja kulja pidkosyt',
Ty musysz mene zaminyt'.

A jak pislja boju zatychne,
Ty musysz mene schoronyt',
Mohyłu moju zakwitczaty –
Meni bude łehsze spoczywaty.