Oksano, Oksano, ja czuju twij hołos.
Meni z Ukrajiny ce witer prynis.
Ja czuju, jak stohne potoptanyj hołos.
Ja baczu ti oczi, napowneni sliz.

Oksano, Oksano, dawno my rozstałys'...
Szcze pryjde nasz czas, my strinemos' znow...
Mojeju łjubow’ju ty buła j ostałas'.
Oksano moja – ty i szczastja, j łjubow.

Oksano, Oksano, ja czuju twij hołos,
Ty czasto wychodysz na bereh Dnistra.
Ty z tuhoju hljadysz tudy, de pałaje
Na zachodi soncja weczirnja zorja.

Jak naszu mohutnju, wilnu Ukrajinu
Oswityt' nanowo weczirnja zorja,
Todi ja wernusja do tebe, jedyna,
Do tebe, Oksano, Oksano moja!