Zapłakały kariji oczi
W dałeku zadywłenu put',
Tam tychym szljachom opiwnoczi
Powstanci na Wołyń idut'.

Diwczyna hołowku skłonyła
Bujnu kuczerjawu na hrud':
"Buwajte zdorowi, sokoły,
Szczasływa wojac'ka wam put'".

Naraz sered temnoji noczi
Zahraw des' rizkyj awtomat,
Szcze postriliw kilka i tycho...
Des' czuty szcze wybuch hranat.

Ałe tut sered temnoho boru
Wychodjat' dwa chłopci mali,
Prynosjat' nimec'ku maszynu:
"Pryjmit' u rjady nas, druzi!

Nam bat'ka hermanci ubyły,
Zamuczyły matir torik,
Nas dwoje u lisi łyszyłos',
Żertwujem Wkrajini swij wik".