Oj nastupyła ta czorna chmara
Na kozac'kyj kraj...
Oj to ne chmara – wraża nawała
Jszła w nasz tychyj raj.

Zajdy-czekisty, chyżi nacysty,
Szcze j neszczasnyj ljach
Wid chliba-soli, ridnoji woli
Jszły nas wyzwoljat'.

Woroh hrabuje, pałyt', morduje
I w jasyr wede...
Chto Wkrajinu proty rujiny
W bij nas powede?

"Oj ne żurysja, ridnaja maty,
Szcze nam ne kinec'!" –
Za ridnu wołju kłycze do boju
Bulba-Borowec'.

My szcze rozwijem czorniji chmary,
Bezproswitnu nicz:
Wsja nasza syła, nasza nadija –
Ce Polis'ka Sicz!

Oj zahrymiły wyzwolni hromy,
Z noczi stawsja deń –
Ce Taras Bulba, bat'ko-otaman
Sicz u bij wede.

Oj ne zabudut' rejchskomisary,
Ni politruky,
Jak za swobodu swoho narodu
Jszły poliszczuky.

Oj ne zahyne wicznaja sława
Pro naszu UPA!
Ruchne nawiky wraża komuna –
Czerwona Moskwa.

Oj ne zabud'te naszoji Siczi,
Nimci i moskali!
My szcze postawym żowto-błakytnyj
Na samim Kremli!