Zanesło tebe snihom, Wkrajino,
Zakuryło imłu sywynoju.
Mow po materi dity pid tynom,
Tak hołosjat' witry nad toboju.

Zanesło, zanesło, zakuryło,
Zanimiw u tuzi nebosklin –
Ne powernem u ridniji chaty,
Ne pobaczymo ridnych storin.

Zanesło, zanesło, zakuryło
Neprohljadnu zasniżenu dal.
Oj tjażka newłowymaja syło,
Ty pidlisza, niż smutok i żal.

Marszerujemo niczczju snihamy
U Karpac'kij swojij storoni –
Nam wkłonjajut'sja ridni smereky,
A kruhom wse seło u wohni.

Chocz ważka i nesterpna doroha,
Ta nadija tudy nas wede,
De w ubohij seljans'kij rodyni
Pisnja-tuha nas kłycze, nas żde.