Meni zdawałosja ja potonuw sered tysjacz łjudej
U nas z toboju rizni pohljady na sotni tysjacz reczej
Ja rozbywajusja na atomy wid obirwanych sliw
I pobutowi newidpowidnosti ne warti żodnych zusyl

Pryspiw:
Z mene dosyt', powir...
Z mene dosyt', ja ne chotiw...
Z mene dosyt', probacz...
Z mene dosyt', kraszcze wże nijak...

Ty choczesz wiryty u te, szczo wsi musjat' żyty, jak ty
I te, szczo zajwa samokrytyka ne załyszaje slidy
Do bisa wes' ce szum zo starodawnich obraz
Wse tak zapłutałos', szczo skoro z’jide dach
Ja wże ne baczu zmist, meni bajduża sut'
Skaży meni, mij druh, jak buty dali

Pryspiw (2)

Z mene dosyt', powir...
Z mene dosyt', ja ne chotiw...