Osiń dweri widczynja, wona czomus' sumna.
I czomus' znedołena.
I wona znedołena temnoju chodyt' dołynoju
Odna.

Sonce oczi probywa, a w oczach jiji wesna.
Jiji mowa, mow struna.
Ta zymy chołodnyj morok zabere jiji z soboju,
Odnak.

Wona łedwe zasynaje, a ja baczu jiji sny,
Ne czekaju do wesny.
Niby chtos' w mene striljaje, niby chtos' mene wbywaje.
Ta wona mene schowaje.