My hajdamaky, my wsi odnaki,
Wsi nenawydym ljac'keje jarmo;
Jszły didy na muky, pidut' i prawnuky,
My za narod żyttja swoje damo.

Ne tiszsja, wraże, sotnja poljaże,
Tysjacz natomisc' stane do borby.
I nożi swjaczeni nasytjat' skażenych,
Powstanut' znow podoptani raby.

Nasza prysjaha: Prawda, widwaha,
Wolja Wkrajiny, krywdżenych dobro.
Nymy sja kljanemo, pok żywi budemo,
Łomyt', pałyt', kajdany i jarmo.

Pirwem kajdany, jaki tyrany
Kripsze i kripsze skowujut' szczodnja,
Bo my hajdamaky, mestnyky zawzjati,
Nam za narod i smert' ne je straszna.