Oj, mohyło zełeneńka, jaka ż ty sumneńka,
Nichto z tebe ne promowyt' do moho serdeńka.

– Oj chto ż w tobi spoczywaje, zełena mohyło?
– Je tut strilci siczowiji, – z hrobu zahudiło.

– Oj ustańte, sławni strilci, Ukrajina tużyt',
Chodyt', bili ruczky łomyt', po czużyni błudyt'.

Pryjde chwylja, szczo woskresne u odnij hodyni,
Żowto-synij stjah zasjaje po cilij Wkrajini.