U temnomu lisi, pid biłow berezow,
De sołowejko pisnju spiwaw,
Łeżyt' tam ubytyj striłec' mołodeńkyj,
A tiło nichto ne schowaw.

Łeżyt' win ubytyj try dni i try noczi,
Aż tiło joho zczorniło,
Zrubały jałynu, spłeły domowynu
I wnoczi schowały joho.

Jak joho chowały, to harmaty hrały,
A sołowej pisnju spiwaw.
I zori swityły w joho kari oczi,
A win sja z rodynow proszczaw:

"Proszczaj, staryj bat'ku, proszczaj, stara maty,
I ty, najdorożcza, proszczaj!
Ja bilsze ne pryjdu do ridnoji chaty
I bilsz ne powernu w swij kraj".