Oj tam u połju na trawi zełenij,
Oj tam łeżyt' striłec' tjażeńko ranenyj.

A w prawu ruczeńku, a w liwu nożeńku,
Oj tam łeżyt' striłec' ranenyj tjażeńko.

Pryjszła do neho stara maty jeho,
Płacze, rydaje ta j żałuje jeho:

– Oj, synu mij, synu, to-s' sja dowojowaw,
Szczo-s ruky i nohy da j sy ne żałowaw.

– Oj, maty, maty, ne stij koło mene,
Woz'my sy chustoczku, obitry krow z mene.

Pryjszła do neho sama myła jeho,
Płacze, rydaje ta j żałuje jeho.

Oj, myłyj mij, myłyj, to-s' sja dowojowaw.
Szczo-s ruky i nohy da ty ne żałowaw.