U nediłju poraneńku na woronomu koni
Win pojichaw w step szyrokyj, mow toj oreł, połetiw.

– Proszczaj, myła, bud' zdorowa, może, wże ostannij raz,
Bo striłec'ki surmy hrajut' i do boju kłyczut' nas.

Ja s'ohodni szcze z toboju, zawtra budu wid’jiżdżat',
Pisljazawtra w temnim hrobi wiczno budu spoczywat'.

Marszeruje wijs'ko z polja, barabany sumno b’jut',
A mojeho myłeńkoho otamany wże nesut'.

Tiło nesut' otamany, jde diwczyna płaczuczy,
Wona swoho myłeńkoho bilsz ne bude baczyty.