Jszły chłopci do boju protiw woroha
Ta j usi kryczały: "Hej, ura-ura!"

A tam staryj bat'ko okopy kopaw
Ta j pobaczyw syna, jak na fronti wpaw.

Sam sobi ne wiry szcze j swojim oczam,
Prybłyżaje błyżcze – a to jeho syn.

Znajszow staru doszku, trumnu zbuduwaw,
W wysznewim sadoczku syna pochowaw.

Ta j pryjszow dodomu, siw koło stoła:
"Oj maty, oj maty, syna wże nema!"