Tam popid horu diwczatońka lon brały,
A doriżkoju siczowi strilci mandżały.

– Oj pomahaj, Boh, myli diwczata, lon braty,
Czy pozwołyte na tij nywońci spoczyty?

– Oj czomu ż by ni, strilnyky myli, wam sisty,
Ta rozkażit' pro naszych bratiw nam wisty.

– Oj wisty waszi, diwczata myli, sumneńki –
Łożyły brattja hołowy za kraj ridneńkyj.

Po tij wistoczci diwczata slozy ronyły,
Mołodych chłopciw, strilciw siczowych, prosyły:

– Wiz'mit' nas, strilnyky myli, z soboju,
Chaj zastupymo ci rjady bratiw soboju.