Koło Tuchli sławni hory porosły lisamy.
Tam worohy try misjaci kryłys' pered namy.

Tam kryłysja try misjaci, łljałas' krow newynna,
I zhadaty istorija ti hory powynna.

Hora Czyrjak i Makiwka powik ne zabuti –
Tam "Sokoły" borołysja i "Siczi" newhnuti.

Tam to prystupom do boju iszła Stepaniwna,
Ne znajdet'sja u Ewropi diwczyna jij riwna.

Ide smiło, w rukach zbroja, panna, jak łelija:
"Idim wpered, strilci moji, na was wsja nadija.

Idim smiło w bij zawzjatyj, to ridna zemłycja!
Pered namy – os' dywit'sja, jak moskal wałyt'sja!"

Piszły smiło na bahnety, Makiwku zajnjały,
Poljahło jich tam sto sorok, swoho dokonały.

Wpało worohiw tam mnoho – i swit sja dywuje,
Szczo neznanyj switu narid moskalja tratuje.

Staw smiło w rjady wijs'ka, ide na hranyci
I boronyt' tak zawzjato ridnoji zemłyci.

Ide bodro czerez polja ta czerez rujiny –
Prykraszuje istoriju neńky-Ukrajiny.

Roznesłysja po wsim switi wełyka nowyna,
Szczo w bij idut' z jasnym krisom kozak i diwczyna.