Jak z Bereżan do kadry
Siczowyky mandżały,
To krajałos' serdeńko
Iz hor’ja, iz peczały.

To krajałos' serdeńko
W chorunżoho Osypa,
Jak nam z oczej znykała
Ta Zołotaja Łypa.

To krajałos' serdeńko,
Ne wtychło j na chwyłynu,
Jak w Bereżanach pokynuw
Diwczynu czornobrywu.

– Praszczaj, moja diwczyno,
Mij sonjacznyj prominnju,
Moja ty ochołodo
W wojennomu terpinnju.

Zhadaw że nasz chorunżyj
Zabutu wsim Nadwirnu,
A w nij wże odynoku –
Diwczynu swoju wirnu.