Oj szumyt', szumyt' ta dibrowońka,
Nehodońku wiszczuje.
Oj czomu ż, czomu mołodyj striłec'
Ta doma ne noczuje?

Oj szumyt', szumyt' ta dibrowońka,
Czy ne burja nadchodyt'?
Mołodyj striłec' do diwczynońky
Na rozmowońku chodyt'.

– Diwczyno, rybczyno, podaj że ruczynu,
Podaj że druhuju, naj pociłuju
Biłuju ruczeńku, ustońka hożi, jak tiji rożi,
Pociłuj w serci bil zaworożyt'.

– I ruczku podała b, i pociłuwała b,
Ta nu ż chto czatuje, pociłuj wczuje,
Pide obmowońka zaraz łukawa, pide nesława.
Szczo ż by matusja na ce skazała?

– Kochana! Spljat' łjude, chto ż słuchaty bude?
Zasnuła j kałyna hen koło tyna!
Szcze sołowejko łysz myłu rozważyt' i spaty ljaże,
Win chot' poczuje, to ne rozkaże.

– Dam ruku na chwyłju, ta ust ne nachyłju,
Bojusja pohuby, mij ty hołube!
Wydnaja niczeńka, myłyj kozacze, szcze chto pobaczyt',
Chto ż syrotyni take probaczyt'?

– Ne bijsja, myłeńka, chocz niczka wydneńka
I misjac' swityt' – win ne pomityt'!
Jasniji zirońky ljahajut' spaty, chto ż bude znaty?
Daj że ustońka pociłuwaty!