Hotuj meni zbroju, pidkuj meni konja,
Bo ja sercem pochid czuju, diwczynońko moja.

Daj usta rożewi, daj pociłuwaty,
Chaj zahrajut' na krisowi worożi harmaty.

Oj pidu ja, pidu, i sam de ne znaju,
A, może, ja i smert' znajdu w dałekomu kraju.

Pryjdut towaryszi, meni zaspiwajut,
Pid jaworom w temnim hrobi mene pochowajut.

– Ne płacz, diwczynońko, serdeńko kochane,
Todi ty za mnow zapłaczesz, jak mene ne stane.

Daj my, myła, czowen i woskowu swiczku,
Naj sjadu ja, perepłynu czerez bystru riczku.

Dała myła czowen i woskowu swiczku,
Oj siw kozak, perepłynuw czerez bystru riczku.

Mama my kazała, nakazuwała:
– Ne wir, donju, kozakowy, bo budesz płakała.

Mamy-m ne słuchała, ne zrobyła-m wołju,
Typer-jem sja ostawyła, jak byłyna w połju.

Jak byłyna w połju, witrec powiwaje,
Oj jak tjażko na serdeńku, win toho ne znaje.