Czy to hrim zahrymiw, czy to witer zaszumiw,
Szczo stolitni duby zatriszczały?
To moskows'ki wowky na nasz kraj dorohyj,
Mow toj wychor na step, nalitały.

Czy to hrim zahrymiw, czy to witer zaszumiw,
Szczo zemlja na sto myl hraje hrizno?
Wid Kubani do hir czuty hołos bratiw:
"W rjad stawaj, szczob ne buło zapizno!"

W rjad stawaj, ne barys', na niszczo ne dywys' –
Czy do pekła pidemo, czy do neba,
Kydaj neńku staru, kydaj łjubku i sestru,
Bo nastała wełyka potreba.

Bo nastaw takyj czas, szczo umre kożen z nas
Ne na liżku, a w boju u krowi,
I w hodynu ważku my zhadajem Witczyznu,
Bo za neji wmyrały my z łjubowi.

My borołys', iszły, do mety my ne dijszły,
No pro nas howorytymut' łjudy,
Szczo borołys' kołys', poljahły, a ne zdałys',
My kajdany pirwały na sztuky.

Oj ty, wraże, tikaj, pokydaj nasz ridnyj kraj,
Bo hospodar do chaty wertaje,
Oj ty, temnaja nicz, probudys' czym skorisz –
Na Wkrajini chaj soneczko zasjaje.