My jdem wperid, nad namy witer wije,
I ridni nam wkłonjajut'sja żyta,
Wid radosty aż serce mlije,
Za wołju smert' nam na straszna.

My jdem wperid, zdałeka czuty huky,
Harmaty b’jut', tam wolja abo smert',
Ne bude bilsz terpiń i muky,
Wperid! Tam wolja abo smert'!

Zwenjat' szabli, jak jasne sonce sjajut',
Hremljat' pisni, aż zemłeńka swjata
Drożyt' pid namy, dorohaja,
Za wołju smert' nam ne straszna.