Zawtra pryjde szczos' take nowe
I nichto ne w zmozi ozyrnutys'...
Ta wodnoczas propade żywe –
Ni na szczo nam bude opyratysja.

I połyne het' use szczo je,
Pryjde czas inakszoji nauky
I, napewno, tak zawżdy bude,
My nażal ne możemo zwernuty.

Pryspiw:
Za mojim wikom schowałas' tiń,
Sered noczi rozmowljaju ja.
Je nadija, zawtra bude nicz,
Kożen deń kryczu: "Ty ne moja!".

W mojich tinjach ty schowała slid,
Ja do ńoho choczu prydywytys'.
Żowte łystja zustriczaje snih...
Ty skaży na szczo meni mołytysja.

Zakrutyłos' het' use szczo je,
Baczu sam sebe czomus'...I wzahali
Najawu żywe realnyj swit,
Uwi sni – "dzerkało u dzerkali".

Pryspiw